Başta öğrencileri olmak üzere, dostları, arkadaşları ve meslektaşları yayınladıkları birbirinden değerli yüzlerce mesajla kaybettiğimiz sevgili Prof.Dr. Selime Sezgin’in etrafında bir sevgi duvarı ördüler. Selime Hoca’yı, ben, 90’lı yıllarda İTÜ’de araştırma teknikleri üzerine ders verirken tanımıştım. Öğrencisi, dostu ve meslektaşı Prof. Dr. Nimet Uray’dan öğrendiğime göre, ders vermek üzere hazırlanırken kaybetmişiz. Böyle bir Hoca’nın etrafına sevgi duvarı örülmez de ne yapılır! O duvara ben de bir tuğla koymak istedim. Ruhun şad olsun Selime Hocam. Sevenlerinin ördüğü sevgi duvarı seni sonsuza dek yaşatacaktır.

You were the reason why I and my wife started at Bilgi University. From the beginning, we both noticed that you had a lot of experience and knowledge. You also told us that you were the "Dinosaur" of the whole University. You also helped us a lot with financial matters concerning the school and we will be grateful to you forever. I and my wife (I think everyone else) enjoyed your lessons so much. We looked forward from one week to the next to be able to attend your classes. We experienced your lessons as interactive, funny and humorous, instructive, and very enjoyable. It was only during the second semester that I realized how I could get high marks in your lessons because at that moment I knew how to adapt my writing style to your preferences. In addition, it was a small effort, but a very great honor to be your assistant in the classroom to always hand out the homework. I also know that you called my name in class when there was homework "Yes Sinan, we have homework for the next week" because you knew that I really enjoyed doing your given homework. I also want to reveal the famous phrases that you always used to me (and my wife): "Dagmat bey (standard)" "Sinan valla seni öldürüm/camdan asaga atarim (when I don't know the answer of a question)". "Aaaah my lovely couples (when I and Mais arrive)" "Hellooo everyone (when entering the class)" "Sinani kaybettik (when she asked me a question and I didn't know)" "Aaa vallahami? Bilmiyorduk Sinancim (when I gave a very simple answer to her question)" "Dagmat kapiyi acik biraktinmi? (I always had to make sure the door was unlocked, so she could smoke on the balcony with the rest of the class)" The very last time I spoke with Selime Hoca was on Monday via the phonecall. I was stressed out because I couldn't fix my Denklik Belgesi as Selime Hoca was able to help me out. She told me not to worry and that everything will be fixed. My wife also spoke with her Mais Shewaikani on the phone (Mais feel free to put your last personal phone call and story). I was so happy that Selime Hoca was able to help me out... She was saying that she was gonna throw me out of the window as she always says in Turkish (seni camdan assaga atacam) of course as a joke because I left this Denklik Belgesi to the very end. The next day on Tuesday she gave her last online class to us ... It is really difficult to believe that Selime Hocam left us. I will never forget you Hocam, you will be always be remembered :( I really need some time to believe that this is true... My prayers are for you and your family

Prof. Dr. Selime Sezgin... Bugün öğrendim ve çok üzüldüm. Mesaj yazmak bile çok zor... İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde dersini alıyordum ve 2000 yılında yayımlaman ilk kitabımı kendisine dersinde hediye etmiştim. O dönemlerde ilk işletmemi kurmuştum ve 22 yaşındaydım. Bana mutlaka akademisyen olmalısın, gel araştırma görevlisi olarak hemen başla demişti, çok gurur duymuştum... Sonraki yıllarda sürekli telefonla arar, bir emri olup olmadığını sorardım. Başımız sağolsun; mekanı cennet bahçeleri olsun inşallah, Prof. Dr. Selime Sezgin Hocamın... Doç. Dr. Erdal Şen

Bir değerimizi, değerlimizi daha yitirmiş olmanın üzüntüsü dayanılmaz. Yetiştirdikleri onun ışığını sürdürecektir, eminim.

Çok değerli Selime Hocam, bu acı haber ile hepimiz büyük üzüntü yaşadık. Sadece yüzyüze görüşmelerde güler yüzünüz, alçakgönüllüğünüz değil her telefona her mesaja dahi hiç atlamadan nezaketle verdiğiniz cevaplar asla hatıralarımızdan silinmeyecek. Nurlar içerisinde uyuyun. Hepimizin başı sağ olsun..

Çok değerli bir hocamızı, çok sevilen bir dostumuzu vakitsiz kaybettik. Selime'nin yokluğuna alışmak çok zor olacak. Bizim koridorda çınlayan kahkahalarını çok özleyeceğiz. Kendisine rahmet, kederil ailesine sabır, diliyorum.

"Eğitimci olmak bir cana dokunmak." sözünü bize en güzel biçimde yaşatan, eğitim hayatımıza olduğu kadar hayatlarımıza da dokunabilen, hiçbir konuda bizden desteğini esirgemeyen, kıymetli hocam, nur içinde yatın. Her zaman kalbimizdesiniz

"Eğitimci olmak bir cana dokunmak." sözünü bize en güzel biçimde yaşatan, eğitim hayatımıza olduğu kadar hayatlarımıza da dokunabilen, hiçbir konuda bizden desteğini esirgemeyen, kıymetli hocam, nur içinde yatın. Her zaman kalbimizdesiniz

Selime hocam, siz yalnizca meslektas degil candan bir dosttunuz da. Yasam doluydunuz, aramizdan gittiginize inanmak cok zor. Sizi hep iyiliklerinizle anacagim, isiklar icinde yatin.

Ah hocam, o kadar üzgünüz ki... Öğrettiğiniz her bir kelime için size minnettarım. Huzurla uyumanızı diliyorum.